1. Wie ben je en wat fotografeer je?
Ik ben Renske Derkx, ik noem mezelf documentair portretfotograaf. Met een achtergrond in de journalistiek richt ik me op menselijke verhalen, vaak in langlopende series rond thema’s als gender en sport. Mijn werk beweegt zich tussen journalistieke projecten en commerciële opdrachten, zolang het past binnen mijn visie. Ik schiet al mijn werk met een Hasselblad-camera en neem veel tijd voor al mijn projecten, soms werk ik er wel maanden of jaren aan.
2. Hoe lang zit je al in het fotografie vak?
Ik ben inmiddels zo’n 8 jaar fulltime actief als zelfstandig fotograaf. Daarvoor werkte ik in de journalistiek. Ik heb me verder verdiept in portretfotografie aan de University of the Arts in Londen en leerde in de praktijk veel door te assisteren bij een hele goede Australische portretfotograaf. Daar heb ik eigenlijk het meest geleerd!
3. Wat is jouw moment of werk waar je echt trots op bent?
De serie die ik voor Trouw maakte over sporters die buiten de huidige genderhokjes vallen is mijn meest dierbare project. Ik heb dit zelf geïnitieerd, medegefinancierd met subsidie van het Fonds BJP (bijzondere journalistieke projecten) en met zorg opgebouwd over een periode van twee jaar. Trouw had uitgepakt met mijn foto’s, op de voorpagina en twee spreads. Daar kwam alles samen, mijn beeldtaal en motivatie. Daarnaast heb ik afgelopen jaar de key art voor de documentaire over toptennisser Tallon Griekspoor geschoten; dat is een beeld waar ik ook echt trots op ben.
Een gesprek met een collega-fotograaf gaf het lidmaatschap voor mij een gezicht.
4. Wat trok je ooit over de streep om lid te worden van DuPho?
Een gesprek met een collega-fotograaf gaf het lidmaatschap voor mij een gezicht. Zij vertelde over DuPho, hoe handig dat was en wat ze eruit haalde. Daarnaast sprak het aanbod van activiteiten en workshops me aan. Er stonden leuke events op de agenda, tijdens borrels sprak ik veel andere enthousiaste fotografen. Die combinatie trok me over de streep om lid te worden, inmiddels alweer zo’n drie jaar geleden.
5. Wat levert het lidmaatschap jou persoonlijk of professioneel op?
DuPho biedt mij inspiratie, juridische en zakelijke ondersteuning. En een netwerk van collega-fotografen waarmee ik kan sparren. Het directe contact met jullie. Als ik twijfel over hoe ik dingen aanpak op het gebied van beeldrechten, kan ik gewoon bellen en sparren we even samen. Die dingen zijn zo waardevol. Daarnaast organiseer ik met een clubje fotografen voor DuPho Rotterdam een paar keer per jaar bijeenkomsten, waar we fotografen samenbrengen tijdens inspirerende lezingen, talks en gezellige borrels.
Met elkaar sparren, hoe pak jij dat aan? Dan zorgen we voor een open en toegankelijke club.
6. Waar ga jij je sterk voor maken in je ambassadeurschap?
Ik wil me inzetten voor meer verbinding binnen de fotografen-community en vooral jonge of nieuwe fotografen helpen aanhaken. Door drempels te verlagen, die connectie te maken, met elkaar sparren, hoe pak jij dat aan? Dan zorgen we voor een open en toegankelijke club.
7. Wat vind jij belangrijk voor fotografen in deze tijd?
In een tijd van polarisatie, AI en social media is verbinding belangrijker dan ooit. Fotografie kan bijdragen aan meer begrip en nuance. Daarom geloof ik in het delen van verhalen die menselijke verbinding centraal stellen. Ik heb dat ook in mijn tagline op Instagram staan ‘human connection through photography’. Dat is wat ik in mijn werk ook altijd probeer.
8. Wat hoop je te bereiken als ambassadeur binnen onze community?
Ik hoop bij te dragen aan een levendige, betrokken en toegankelijke community. Meer jonge aanwas, meer samenwerkingen, en vooral: veel creatieve energie en gezelligheid tussen fotografen.
